Ons landschap verrast

Spelen op De Peelse is golfen in een andere wereld . De moerassen met de daaruit opstijgende mist bezorgt de golfer een mystiek gevoel dat wordt versterkt door het ruige en uitdagende karakter van het landschap. Glooiingen in het landschap geven een buitenlandse dimensie aan de baan. Op open plekken waar weer en wind vrij spel hebben, wordt de golfer uitgedaagd in zijn eigen spel. Op de Peelse ga je er echt op uit!

Het landschap van De Peelse Golf is bijzonder. Nergens in Nederland heeft een golfbaan zoveel aansluiting bij het heden en het verleden van een streek als hier.

• Natuurlijke elementen  zoals water, heide, moeras en ruigte bepalen de sfeer van de holes;
• Weer en wind hebben op open plekken vrij spel;
• Het beekdal van de Groote Moolenbeek is geïntegreerd in het landschap;
• Natuurlijke elementen die kenmerkend zijn voor de Peelstreek, liggen in het zicht van de speler;
• Er is een grote rijkdom aan plant- en diersoorten.

De golfbaan kan worden verdeeld in twee gebieden met ieder een eigen thema: landschapszone ‘de Deurnsche Peel’ (holes 1 t/m 9) en ‘de Schatberg’ (holes 10 t/m 18).

De Deurnsche Peel biedt een beeld van ruige moerasgebieden, heide en waterplassen die elkaar afwisselen. De riethalmen en het veenpluis zorgen voor een mysterieuze aanblik bij zonsopgang. Dit beeld zagen de Romeinen al voor zich toen ze de Peel ontdekten.

In het landschap van de Schatberg komen cultuurhistorie en natuur samen. De beplanting die kan worden gevonden sluit aan bij de erfbeplanting en bossen van weleer. Afwisselend komen stuifzanden en bossen met loof- en naaldhout voor. De heide wisselt af met kruidenrijke graslanden in een knus landschap van openheid en bomenrijen. Het gerenoveerde beekdal van de Groote Moolenbeek laat de sterke verbintenis tussen mens en natuur zien.

Onze baan daagt uit

Onze baan daagt je uit om je eigen grenzen te verkennen. De holes bieden de keus om veilig of met enig risico te spelen. Behalve op eilandgreen hole 7 natuurlijk; daar moet je links- of rechtsom het water over. Op de Peelse speel je een uitdagende ronde golf.

Op De Peelse Golf kan iedereen terecht voor rondje golf. Of u nu 9 of 18 holes speelt, een beginner of pro bent, of u veel of weinig tijd heeft, wij bieden een ronde golf op maat.

• Kiest u voor de veilige of de spannende drive? De holes op de Peelse bieden de keus om veilig of met risico te spelen. Behalve op hole 7 natuurlijk; op onze eiland green moet u links of rechtsom het water over;
• De grasmat wordt door uitgekiend beheer voor u in goede gezondheid gehouden;
• De holes kunnen op meerdere manieren worden gespeeld;
• Door de uitdaging in de holes en de mooie aankleding van de golfbaan komt u vast nog een keertje terug;
• De oefenfaciliteiten kunnen worden gebruikt om zelf te oefenen, maar zeker ook voor een instructie door de golfpro.

Onze club nodigt uit

De Peelse Golf heeft een actieve golfclub die zich inzet iedereen welkom te heten en kennis te laten maken met het golfspel. Er zijn verschillende commissies die zich inzetten voor het beheer van de golfbaan en leuke nevenactiviteiten organiseren, zoals open dagen en braderieën. Daarnaast zijn er voldoende mogelijkheden om uw spel te verbeteren.

• De golfclub is voor alle leeftijden;
• door een goede communicatie weet u altijd wat er speelt op de golfbaan;
• er is een betrokken duurzaamheidswerkgroep;
• in het restaurant kunt u genieten van het Limburgs bourgondisch leven;
• de golfclub is betrokken bij de omgeving. Zo kunnen scholen en personeelsverenigingen bij ons terecht voor een leuk dagje uit.

Moeras

In de Peelstreek komen sinds mensenheugenis moerassen voor. Voordat de turfstekers het land ontgonnen was het vaak ondoordringbaar nat gebied, volledig overgeleverd aan de natuur.

Op De Peelse Golf kan een mooi voorbeeld van moeras worden gevonden aan de rechterzijde van hole 4 (zone Deurnsche Peel). Hier zijn diverse lagere stukken te vinden waarin soorten als veenpluis en veenmossen voorkomen.

Op enkele lagere plekken in de golfbaan blijft water langer aan de oppervlakte staan. Op deze plekken groeien dan ook typische vochtminnende plantensoorten (planten met een voorliefde voor een natte standplaats). Het kenmerk van moeras is dat er vrijwel het hele jaar een vochtige situatie is. Moeras veranderd door de jaren heen langzaam in veen. Levend veen is zeldzaam in Nederland, het biedt soorten als veenpluis, reukgras en pijlkruid de mogelijkheid om te groeien. Ook amfibieën zoals de heikikker en vele soorten libellen hebben baat bij moeras.

Botanisch grasland

Op diverse plekken in de rough komen deze botanische graslanden voor. Deze veelal extensief beheerde graslanden zijn begroeid met hogere grassen en kruiden. De variatie in bloemrijke soorten ontstaat door speciaal beheer dat gericht is op een voedselarme bodem. Op een voedselarme bodem staan de grassen minder dicht op elkaar en is er juist ruimte voor andere, dunne, begroeiiing. Ook wel zo prettig voor het vinden van het balletje.

Graslanden komen van origine voor op de landerijen en weiden van de Peelstreek. Vaak werden deze begraasd door vee en verder vrijwel niet onderhouden. Hierdoor ontstond veel variatie in de verschillende soorten grassen en kruiden.

Achter de green van hole 4 (zone Deurnsche Peel) en langs de linkerzijde van hole 16 en 17 (zone Schatberg) komen deze graslanden voor. Let vooral op de verschillende kruiden die u gedurende het jaar kunt zien bloeien!

Botanisch grasland komt zowel voor op vochtige als op droge delen van het terrein. Er groeien dan ook veel verschillende grassen en bloeiende kruiden. Dit trekt vlinders, bijen en vogels aan die de graslanden gebruiken als voedselvoorziening.

Open water

Waterpartijen maken een belangrijk onderdeel uit van De Peelse Golf. Het water geeft een ruime blik op de verschillende holes en vormen tegelijk een natuurlijke hindernis voor het spel. Ecologisch speelt het open water ook een grote betekenis. Waterpartijen zijn soms voor een deel begroeid met planten, zoals riet of gele plomp.

In het verleden kwam er in de Peel ook open water voor, in de vorm van vennen. Deze ontstonden door een laag in de bodem waar het water niet makkelijk door kon wegzakken. Om aan te sluiten op dit verleden, regenwater op te kunnen vangen en grond te winnen, zijn er bij de aanleg van de golfbaan veel waterpartijen aangelegd.

Door de hele golfbaan kunt u waterpartijen tegenkomen. In zone de Deurnsche peel in de vorm van grote vijvers en in de zone Schatberg zijn enkele kleinere poelen met rietkragen te vinden.

Watervogels, vissen, amfibieën en libellen hebben water nodig voor hun voedsel, schuilplaats en voortplanting. Drijvende waterplanten zoals gele plomp en witte waterlelie zijn in het voorjaar en de zomer te zien.

Oevers

Oevers zijn de overgangen van water naar land. Vaak zijn deze lijnen langs het water begroeid met grassen, riet en bloeiende kruiden. Denk bijvoorbeeld aan lisdodden maar ook aan zeldzame orchideeën. Riet en wuivende lisdodden kunnen nog steeds worden gevonden in de Peel.

Oevers zijn te vinden op alle plekken in de golfbaan waar ook waterpartijen en poelen voorkomen. Sommige oevers zullen open, steil en strak onderhouden zijn (zone Schatberg), terwijl andere oevers natuurlijker ogen en begroeid zijn met kruiden (zone Deurnsche Peel).

Omdat oevers zowel vochtig als droog zijn, komen er veel verschillende soorten planten en dieren voor. Zeldzame orchideeën, pinksterbloem en gele lis voelen zich thuis op deze overgang van water naar land. De vele bloeiende kruiden trekken weer insecten aan en hiermee ook amfibieën die een deel van het jaar op het land leven.

Heide

De Nederlandse heidegronden staan wereldwijd bekent. Heide is een teken van de ontginning van ons landschap die eeuwen geleden is begonnen. Uitputting van de bodem door akkerbouw, schapenbegrazing en het verstuiven van voedselrijke bodems maken de bodem geschikt voor heide. Heide kan daarom ook wel worden gezien als cultuurgrond in plaats van natuur.

Heide is een soort dwergstruik en komt voor in een bepaald ontwikkelingsstadium van open zand naar (uiteindelijk) bos. Heide komt zowel op droge als op vochtige gronden voor en is te herkennen aan de paarse kleur in de nazomer.

U kunt heide vinden in de rough rondom diverse holes. Rondom hole 4 en 5 vindt u vooral vochtige heide welke lichtpaars kleurt en aansluit bij de oude veenmoerassen van de historische Peel. Ook op de drogere gronden van de Schatberg (hole 8 en 11) komt ook heide voor.

Heide is meer dan alleen heidestruikjes. Soorten als bosbes, brem, diverse grassen en veenmossen (op de vochtige delen) komen voor in heidegebieden. Landelijk gezien neemt heide in oppervlakte af. Hiermee verdwijnen ook diverse soorten dieren die in heidegebieden leven. Met het behouden van heide op De Peelse Golf wordt dus bijgedragen aan een bijzondere soort natuur.

Struweel

Struweel bestaat uit struikvormers die vaak voorkomen aan de rand van bossen of als struweelbosjes. Doordat de struiken veel vertakkingen hebben, vormen ze een ondoordringbare vegetatie. Er zijn veel soorten struikvormers die in de lente bloeien en in de herfst vruchten dragen. Denk aan meidoorn en lijsterbes. Maar ook soorten wilg en gagel komen voor in struweel.

Het struweel dat op dit moment aanwezig is, bevindt zich met name in de geluidswal langs hole 14 t/m 17 (zone Schatberg). In de lagere delen van de golfbaan kan struweel worden gevonden nabij waterpartijen.

Struweel wordt door veel vogels en andere dieren gebruikt als foerageer- en nestplaats. Insecten, met name vlinders, komen af op de bloesems van struik- en boomsoorten.

Solitaire bomen en lanen

Solitaire bomen zorgen voor de aankleding van de holes en komen alleen of in kleine groepen voor. Een alleenstaande boom trekt de aandacht en kan een grote omvang bereiken in de loop der jaren. Lanen zijn lijnvormige elementen, bestaande uit rijen van bomen die op gelijke afstand van elkaar staan.

De solitaire bomen zijn op strategische plekken op of naast een hole geplant om het spel uitdagender te maken of de speler een mikpunt te geven. Kruislings door de golfbaan komt u lanen tegen. Deze lanen beelden de oude perceelgrenzen uit van voor de aanleg van de golfbaan.

Bomen zijn belangrijk voor vele diersoorten. Zo kunnen er op eiken en wilgen honderden soorten insecten voorkomen die in de bast of op de bladeren leven. Maar ook vogels en vleermuizen maken gebruik van bomen als nest- en rustplaats. Bomen hebben ook een belangrijke sierwaarde. Denk aan de bloesem van kersen in de lente en het felrode blad van bomen in de herfst. Door bomen op de golfbaan beleeft u de vier seizoenen.

Planvakken

Plantvakken kunnen worden gezien als kleine bossen. Er komen bomen in verschillende leeftijden voor, soms aangevuld met struikvormers als ondergroei. In tegenstelling tot natuurlijke bossen, worden plantvakken onderhouden om deze veilig te maken voor spelers en te zorgen voor voldoende leeftijdsvariatie in de bomen.

Plantvakken worden voornamelijk in het oostelijke gedeelte van de golfbaan gevonden (voornamelijk in de zone Schatberg). Hier wisselen plantvakken met en zonder ondergroei elkaar af. De openheid van een plantvak (met of zonder ondergroei) is aangepast op de plek in het spel. In een dogleg of nabij een hindernis moet het makkelijk zijn om de bal terug te kunnen vinden.

Plantvakken zorgen voor beschutting en afscherming. De volwassen bomen vormen voor vele dieren een nest- en rustplaats, net als het struweel dat doet. Omdat bepaalde diersoorten gebonden zijn aan een bepaalde boomsoort, is een variatie aan boomsoorten in een plantvak belangrijk voor de natuurwaarde.

Greens

De greens zijn licht geonduleerd voor een uitdagend, maar eerlijk spel en worden op een vaste maaihoogte gemaaid tijdens het spelseizoen. De greens zijn in goede gezondheid door het professionele beheer van de greenkeepers. Er worden grassoorten gebruikt die tegen een stootje kunnen. De greens hebben op de hele golfbaan dezelfde kwaliteit en snelheid, namelijk stimp 8 in de zomer.

Tees

 Vanaf de tee slaat u de bal richting de green. Het is belangrijk dat de tees correct zijn opgelijnd. Tijdens het dagelijkse beheer worden de maailijnen dan ook scherp in de gaten gehouden.De greenkeeping heeft gekozen voor slijtvaste grassen, die tegen goed betreding kunnen en zich makkelijk opnieuw uitzaaien bij beschadiging.

Semi-rough

De semi-rough wordt hoger gemaaid dan de fairway maar blijft vrij van hoge kruiden die het spel oneerlijk kunnen maken. De semi-rough geeft dankzij de strakke maailijnen aan waar de fairway ophoudt en waar de rough begint. Hindernissen zoals bomen en bunkers kunt u tegen komen in de semi-rough, maar zijn altijd goed herkenbaar en niet onnodig vertragend voor het spel.

Rough

Afhankelijk de de locatie op de golfbaan, kan de grassoortensamenstelling wisselen. Zo komen in de zone 'Deursche Peel' bijvoorbeeld grassoorten voor die van een meer vochtige ondergrond houden. Op de droge gronden van 'Schatberg' komt u dan weer soorten tegen die goed tegen droogte kunnen.

Bunkers

De bunkers van De Peelse Golf bevinden zich naast of nabij de green of fairways en zijn gevuld met zand. De randen aan de achterkant van de bunker zijn hoger gelegen waardoor de hindernis op afstand goed zichtbaar is.

Afhankelijk van de locatie in de golfbaan kan de uitstraling van de bunkerranden variëren. Zo hebben de bunkers in de zone 'Deurnsche Peel' achterzijden met hogere begroeiing, terwijl de Schatberg-bunkers juist strak onderhouden randen hebben.

De golfbaanarchitect

De Peelse Golf is in 1995 ontworpen door Alan Rijks, die sinds 1987 een eigen bureau voor golfbaan architectuur heeft. Alan Rijks heeft inmiddels meer dan 65 projecten gerealiseerd in Europa, Azië en Afrika en is een van de beste golfbaanarchitecten van Nederland. Hij ontwerpt golfbanen die prettig te spelen zijn, maar ook een groot uitdagingsvermogen hebben voor de betere speler. Verder heeft hij twee keer de Nederlandse Milieuprijs op het gebied van natuurontwikkeling gewonnen.

De Peelse Golf beslaat 55 hectare en bestaat voor bijna 6 hectare uit water. Op veel holes komt dit water in het spel. Rijks heeft met de aanleg van deze golfbaan goed voor ogen gehouden dat deze moet passen in het landschap van het Noord-Limburgse en Brabantse peelgebied. Het was de bedoeling  de aanwezige natuurwaarden te behouden en te versterken en het verdwenen landschap in de terreinen van De Peelse Golf terug te brengen.

De baancommissie

Golfclub De Peelse Golf heeft een actief ledenbestand. De baancommissie, met baancommissaris Henk Opsteegh, heeft de verantwoordelijkheid voor het dagelijkse beheer van de golfbaan. De uitstraling en kwaliteit van de golfbaan wordt door hen bewaakt.

Belangrijk voor deze commissie is het zicht op de lange termijn: welke ontwikkeling moet het landschap doormaken om de golfer ook in de toekomst optimaal te faciliteren? Met hart voor de golfbaan en haar omgeving zet de baancommissie de lijnen uit. In dit beheerplan kunt u daar een indruk van krijgen.

Voor de uitvoering van de plannen zijn de contacten met de greenkeeping en de beheerders van aangrenzende terreinen belangrijk. Ook met natuur en milieugroepen die in de regio actief zijn hebben de leden van de baancommissie de nodige contacten.

Het baanonderhoud

Het baanonderhoud van de Peelse Golf is uitbesteed aan SBA Golf & Groen B.V.. Deze gedreven aannemer stelt jaarlijks in overleg met de golfclub een onderhoudscontract op voor de spelelementen. In het onderhoudscontract wordt per spelelement een duidelijke omschrijving van de wenselijke situatie gegeven. De kwaliteit van het spel staat voorop.

Het greenkeepersteam wordt aangevoerd door hoofdgreenkeeper Hans Hilhorst. Hans is al vanaf dag 1 hoofdgreenkeeper op De Peelse Golf en kent de baan en haar bijzonderheden als geen ander. Samen met een enthousiast team van greenkeepers beheren zij de groene elementen en holes van de golfbaan.

De GEO-commissie

De Peelse Golf heeft een vaste commissie die zich bezighoud met duurzaamheid. Landschap en natuur, water, energie, ketenbeheer, milieukwaliteit en mens en samenleving zijn de 6 thema's die onderdeel zijn van de certificering. Het certificaat wordt verstrekt door de Golf Environment Organization (GEO), een internationale certificeringsinstantie.

Met dit certificaat voldoet De Peelse Golf aan de eisen op het gebied van natuurbehoud, energie- en waterverbruik en milieubeheer.

De GEO-commissie heeft de volgende taken: het opstellen en uitvoeren van het plan voor natuur- en milieubeheer; een goede communicatie naar de clubleden over de vorderingen van het plan; continuïteit na realisatie van het natuur- en milieubeheerplan.

Kijk op de website van The Golf Environment Organization voor het certificaat van de Peelse. 

Veel commissies en enthousiaste vrijwilligers zorgen voor een breed draagvlak voor duurzaamheid en natuurbeheer.

Het verleden in kaart

De Peelse Golf ligt op het oostelijke deel van de Peelhorst. Het woord ‘Peel’ is door de Romeinen aan het gebied gegeven en betekent zoveel als onbegaanbaar land. De Peel is van origine een woest gebied met moerassen, veen en stuifduintjes, dat zich vanaf de ontginning in 1938 tot op heden heeft ontwikkeld tot een gecultiveerd landschap met uitgestrekte akkers en graslanden.

Elementen van het originele landschap (veengebieden, natuurlijke vennen en de openheid) zijn nog te vinden in de Mariapeel en de Deurnese Peel.

Tot het midden van de 19e eeuw werd het gebied rondom Sevenum gebruikt als akkerland en weidegrond voor schaapskudden. De intensieve begrazing, waarbij structureel de begroeiing werd weggegeten, leidde tot vorming van heidevelden.

Door de boeren in de omgeving werden grote oppervlakten afgeplagd om te kunnen gebruiken als verbetering van hun akkers, oostelijk van het woeste Peelgebied. De humus uit de heideplaggen, in combinatie met de schapenmest, zorgde voor een hogere opbrengst van de akkers. Dit gebruik van de gronden is ook terug te zien in de bodem van de golfbaan.

Op de zanderige gronden, ontdaan van begroeiing ontstonden stuifduinen. Met name in het gebied De Schatberg. Hier vormt het opgestoven zand heuvels waarop nu de bossen van recreatiepark de Schatberg zijn te vinden.

In het kader van de werkvoorziening in de jaren ‘30 werd nieuwe landbouwgrond aangelegd voor de eigen boeren uit Sevenum. De ontginning van de Sevenumse Peel begon op  9 maart 1938 en werd afgesloten op 15 mei 1959 met de officiële opening van het dorpje Evertsoord.

In de tweede helft van de 19e eeuw zijn de hoogveengebieden en de stuifduinen beplant met naaldbomen.  Deze naaldbossen zijn nu nog te vinden aan de noordzijde van het golfterrein, in de vorm van de bossen van de Schatberg.

Midden 20e eeuw was het gebied van het golfterrein nog overwegend in gebruik als grasland. Daarna, tot de aanleg van de golfbaan, was een groot deel van het terrein in gebruik als landbouwgrond met voornamelijk maïsteelt. Na 1980 kreeg de omgeving ook een recreatieve bestemming en kon de golfbaan worden aangelegd.

Bodem

De bodem onder de golfbaan is gevormd door een samenspel tussen bodemvormende processen en de invloeden van regen, sneeuw en wind.

Water speelt zowel in het verleden als heden een belangrijke rol. De vormende kracht voor het landschap in de vorm van regen en sneeuw en later als belangrijke voorwaarde voor de mogelijkheid de grond te benutten als weide of akkerbouw gebied. Nu is het water aanwezig als landschappelijk element in de vorm van vijvers, sloten en de Groote Moolenbeek. Daarnaast wordt het gebruikt als bron voor  de beregening waarmee bij droogte het gras vitaal kan worden gehouden.

Naast de natuurlijke invloeden op het landschap, heeft de mens een belangrijke rol gespeeld in de landschappelijke ontwikkeling. Door veen af te graven op de nattere delen, het gebied te ontwateren en mest op de gronden te brengen is de bodemstructuur veranderd.

Bodemvorming en grondsoort

De golfbaan ligt in een gebied met zogeheten ‘horsten en slenken’. Dit zijn gebieden waar door ondergrondse bodemactiviteit (tektoniek) in de diepe bodemlagen delen van de grond zijn opgeheven (horsten) en andere delen zijn gedaald (slenken). De Peelse Golf ligt op het opgestuwde deel tussen “Peelrand breuk” en “Tegelen breuk” en wordt „Peelhorst‟ genoemd.

Bekijk de illustraties van de locatie van de horst aan waarop De Peelse Golf ligt, en hoe een schematische doorsnede van een horst en slenk er uit ziet.

Wanneer we minder diep in de bodem kijken, komen we op de golfbaan twee soorten grond tegen: de moerige eerdgronden en de leemarme tot zwaklemige zandgronden.

 De moerige eerdgronden zijn rijk aan organisch materiaal in de bovenlaag van de bodem. Dit komt doordat er gedurende vele jaren humusrijk materiaal op de grond is opgebracht. In het gebied van De Peelse Golf werd in het verleden stalmest van schaapskuddes op de gronden gebracht om de gronden vruchtbaarder te maken voor akkerbouw.  Op de golfbaan zijn de moerige eerdgronden gelegen op een ondergrond van veen op zand en zijn voedselrijker dan de zandgronden.

 Het verschil in deze twee bodems is terug te zien in de natuurlijke vegetatie. Op de zandgronden zal heide en soortenrijk grasland minder snel worden overwoekerd door ruigtekruiden zoals braam, brandnetel en pitrus dan op de meer voedselrijke eerdgronden.

Bij de aanleg van de baan is veel van de oorspronkelijke bovenlaag gemengd geraakt met daar onderliggende laag. De dunne laag aardmest die op deze voormalige akkers lag, is verdwenen.

Water op de golfbaan

Grondwater

Op de golfbaan komen diverse grondwaterstromen voor. De bovenste grondwaterstroom, die het dichtste bij aan de oppervlakte ligt, heeft een diepte van gemiddeld 80-120 cm onder het maaiveld. Rondom de Groote Moolenbeek ligt het grondwater dichter aan het oppervlak dan in de rest van de golfbaan. Dit zorgt ervoor dat het gras, de struiken en bomen op de holes rondom de beek makkelijk bij het grondwater kunnen dan op andere plekken in de golfbaan.

Voor de beregening van de spelelementen wordt grondwater gebruikt. Dit grondwater wordt op grote diepte opgepompt. Eerder werd hiervoor oppervlaktewater gebruikt, maar het grondwater heeft een beter chemische kwaliteit en is dus meer geschikt voor het bewateren van de grasmat.

Oppervlakte water

Op De Peelse Golf is veel oppervlaktewater aanwezig (ongeveer 6 hectare van de 53 hectare in totaal) in de vorm van grote vijvers, poelen, de Groote Moolenbeek en laagten die een deel van het jaar water bevatten.

De vijvers en poelen vormen een uitdagende hindernis voor spelers en zijn belangrijk voor planten en dieren. Denk hierbij aan riet- en veenplanten en aan libellen en amfibieën.

De Groote Moolenbeek is een beek die het gebied rondom Sevenum afwatert richting de Maas. Deze beek is natuurlijk ontstaan en heeft een lengte van 35 kilometer. In de jaren ’30 zijn grote delen van de beek rechtgetrokken om de natte gebieden in Noord Limburg sneller af te laten wateren. Echter verdroogde het beekdal, en zelfs de landbouwgebieden in de omgeving werden te droog. Vanaf 2000 is het Waterschap Peel en Maas dan ook bezig met het herstellen van de beek in zijn vroegere meanderende vorm, zodat in dit gebied  water langer vastgehouden kan worden. Hiermee wordt ook de flora en fauna in het gebied geholpen. De Groote Moolenbeek wordt namelijk een beek met een ‘specifieke ecologische functie’ (SEF). Dit betekent dat de beek en zijn oevers een belangrijke rol speelt voor de migratie van zeldzame diersoorten zoals bijvoorbeeld de vissoorten grondel en bermpje, maar ook voor kleine zoogdieren en insecten die de oevers gebruiken als verbinding.

Golfen op De Peelse Golf

Van oorsprong is het gebied waarin de golfbaan is gelegen, de Peelstreek, een open gebied met kleine vennen en weinig hoge begroeiing zoals bomen. Na ontginning in blokvormige percelen bleef het agrarisch gebied open.

Bij de aanleg van de golfbaan zijn zoveel mogelijk bestaande landschappelijke elementen – hoofdzakelijk bomengroepen die door eerdere grondeigenaren zijn aangeplant en nieuwe waterpartijen  -  ingepast en behouden. Het karakter van het streekeigen  ontginningslandschap is terug te zien in de rechte, parallelle laanbeplanting op de oude kavelgrenzen. Doordat er meer bomen en ander opgaand groen op de golfbaan aanwezig is, heeft de baan een meer parkachtig karakter gekregen.

Bij de aanleg van nieuwe groenelementen en waterpartijen is zoveel mogelijk uitgegaan van gebiedseigen vegetatie. Het beheer van de natuurrough en de randzones is onder andere gericht op tegengaan van een te voedselrijke bodem waardoor er meer interessante, bloemrijke plantensoorten op de golfbaan voorkomen.